شروع دوستی مثل کاشتن یه بذزه. کاشتن بذر در دل یه نفر دیگه. بذر گونه‌های مختلفِ نیازِ به دوست.
بیشتر این بذرها به شکل تقاضا یا پیشنهادند. و بیشتر این بیشترا خیلی هم ساده‌اند . مثل:
-پاکن داری؟
یا؛
-مداد تراش می‌خوای.
یا خیلی ساده تر:
-سلام!
یا حتی:
یه لبخند یا یک نگاه.
بعد اگه اون بستر (دلِ طرف) برای بذری که کاشتم مناسب باشه و بطور مناسب هم آبیاریش کنیم، بذرم سبز میشه.
بعضی از این گیاه‌ها آب کم می‌خوان. بعضی زیاد (بعضی هم متوسط). عمر این گیاه‌ها هم بطور طبیعی با هم فرق داره و ربطی به میزان نیاز به آب هم ندارن.
مثل بوته هندونه و گل بنفشه. یکی نسبتا آب کم میخواد و دیگر زیاد‌تر. عمر جفتشون هم کوتاهه.
یا کاکتوس و سرو. اولی آب خیلی کم میخواد و دومی به نسبت خیلی بیشتر. هردو، چهار فصل سبزند و عمرشون طولانی.
یه چیز مهم و باید همیشه یادم باشه. اگه اون گیاه‌ها رو کمتر یا بیشتر از میزان لازم آبیاری کنیم، عمر طبیعیشون کوتاه یا محصولشون نامناسب میشه.
No comments:
Post a Comment